• Instagram
0 items
Een Beetje Hippie
  • Home
  • Aanbod
    • Moms Connected
    • Coaching
    • Content maken
  • Over mij
  • Blogs
    • ➤ Zwangerschap & Bevalling
    • ➤ Baby
    • ➤ Peuter
    • ➤ Kleuter
    • ➤ Moederschap
  • Contact
    • Algemene Voorwaarden
Selecteer een pagina

Winkelmand

Je winkelmand is momenteel leeg.

Terug naar winkel

CONTACT

Heb je een vraag, verzoek (tot samenwerking) of wil je je aanmelden voor een van mijn diensten? Stuur dan een mailtje naar: anouk@eenbeetjehippie.nl of een DM op Instagram!

Een Beetje Hippie
KVK-nummer 80696317
Algemene Voorwaarden

DRUK EFFE OP DIE VOLGKNOP!

Als je je kind(eren) ‘anders’ opvoed krijg je Als je je kind(eren) ‘anders’ opvoed krijg je al snel te maken met weerstand van je omgeving. Tel daar je eigen zoektocht en onzekerheid bij op en het is hét recept voor gevoelens van twijfel en eenzaamheid. Twijfel om je eigen koers te blijven varen. Te doen waarvan je voelt: dit is goed voor ons gezin. Want wat zouden mijn ouders wel niet denken? Wat zouden mijn vrienden ervan vinden? Ben ik dan ineens die vreemde eend? Ik snap het wel. Wij mensen zijn nu eenmaal kuddedieren. Vroeger overleefde je niet zonder je te conformeren aan je stam, dus ons aanpassingsvermogen is waanzinnig goed ontwikkeld. Mooi, als je het kunt gebruiken wanneer het voor je werkt. Maar nog mooier is het als je je eigen koers durf te varen als dit de juiste is voor jouw gezin. Oefen. Durf. Doe en leef voor. Als jouw omgeving ziet wat het effect is van jouw verbindende manier van opvoeden is de kans groot dat ze er (al is het maar een beetje) begrip voor gaan hebben en het zelf ook steeds meer gaan toepassen. Want zeg nou zelf; als je bij een ander ziet dat iets werkt wil je daar zelf toch ook meer van? En zo niet, leg de focus dan niet daarop maar kijk naar je kind(eren). En dan zie je het. Dan weet je het: dit is voor ons de juiste weg. En weet je? Dat is uiteindelijk alles wat telt. ♥️
Het begon met een droom. Een droom om moeders met Het begon met een droom. Een droom om moeders met elkaar te verbinden. Om te verdiepen en het leven te vieren. And we did it! 💃🏻🥳 En deze dag was nooit, maar dan ook nooit zo succesvol geweest zonder onze geweldige MOMcrew. Familie en vrienden die zich allemaal vrijwillig hebben ingezet om onze moms een fantastische dag te bezorgen. Hulde aan hen! En daarom gaven we een tof cadeau vlak voor de deuren van ons festival open gingen; een gepersonaliseerde drinkfles van @wanapix.nl (swipe 👉🏻). Duizend maal dank lieve vrijwilligers en ook dank aan @wanapix.nl, want wat is dit een topcadeau! #momsfestival #momscrew #wanapixed #eenbeetjehippiecollab
Opvoeden is voorleven. Want je kind leert meer van Opvoeden is voorleven. Want je kind leert meer van wat jij doet dan van wat je zegt. Kijk je in de spiegel en loop je te schelden op je borsten en je buik? Grote kans dat je kind later ook kampt met een negatief zelfbeeld. Confronterend vond ik het, toen ik me realiseerde dat ik niet mijn kind moest gaan opvoeden, maar mijzelf. Ineens realiseerde ik me dat alles wat ik mijn kinderen niet wens, ik moet fixen in mijzelf. Daarom is een groeiend bewustzijn voor mij zo onlosmakelijk verbonden met verbindend ouderschap. Als je je bewust wordt van je eigen patronen en conditioneringen -en deze durft te doorbreken- zet je telkens weer een stapje richting meer verbinding met jezelf (en daardoor ook met je kind). En het gaat niet om perfectie. Sterker nog: perfecte ouders bestaan niet, en dat is maar goed ook. Ook ik sta nog wel eens te schelden als de kleuter voor de derde keer bloemen uit een vaas trekt. En ook ik roep wel eens “krijg lekker de pleuris” als de dreumes mij voor de 6e keer op rij ‘snachts wakker maakt (alsof dat überhaupt een optie is). Het gaat niet om perfectie. Het gaat erom dat ik weet dat die gevoelens van mij zijn, mijn kinderen er geen schuld aan hebben en ík degene ben die mezelf - en de verbinding tussen ons - opnieuw moet fixen. En dus doe ik dat. Met een sorry voor mijn meisjes en wat liefde voor mijzelf. 📸 @landapenders #verbindendouderschap #moederschap #mamablog #moeder #verbindingmetjezelf #bewustwording #bewustzijn #persoonlijkegroei #zelfreflectie #opvoeding #opvoeden #voorleven #mamablogger #inspiratie #opvoedcoach #ouderschap #bewustouderschap #natuurlijkouderschap
“Mam, ik wil op de camping blijven, ik wil hier “Mam, ik wil op de camping blijven, ik wil hier eigenlijk wel wonen.” Ik ook schat, ik ook! 🔥
Nog even over gister. Samen met de kleuter dook ik Nog even over gister. Samen met de kleuter dook ik de natuur in, een half uurtje voor school begon. Een half uurtje in de natuurspeeltuin met z’n twee. Zij, ik en niemand anders. En al kostte het maar een half uurtje, het had zoveel effect: - beweging - vitamine D 🌞 - verbinding met de natuur - verbinding met elkaar - allebei opgeladen aan de dag beginnen - ontprikkeld en zonder haast de klas in Opweg naar huis pinkte ik een traantje weg. Zo dankbaar voor de lol die we hadden en verbinding die ik voelde. Tegelijkertijd voelde het ook onlogisch; de overgang van de vrije natuur naar het stramien van een schoolsysteem tussen vier betonnen muren. Want in dat half uurtje voelde ik; dít is het leven. Met je gezicht in de zon en poten in de modder. Dit is hoe kinderen óók (of misschien nog wel meer) leren. Ik zag aan mijn dochter dat dít is wat zij nodig heeft. En stiekem geloof ik dat het universeel is en dit is wat ieder mens nodig heeft. Omdat we vroeger niet in betonnen huizen zaten, maar in hutten. En omdat we niet leerden van een schoolbord, maar van elkaar en de natuur. En dus neem ik me voor om het oermensch in mijzelf vaker aan het roer te laten. Hup; met onze poten in de modder en gezichten in de zon! #natuurlijkouderschap #moederschap #opvoeden #buitenkind #oermens #buitenspelen #buiten #buitenleven #moeder #kleuter #school #onderwijs #natuurlijkleren #positiefopvoeden #positiefouderschap #kinderen @vovie_hodenpijl
Het is er altijd geweest. Dat vuurtje in mij, dat Het is er altijd geweest. Dat vuurtje in mij, dat ging branden als ik eraan toe gaf. Als ik een felle discussie voerde in een groep mensen waar ik mezelf mocht zijn. Als ik een training gaf zonder dat ik mijzelf constant bekritiseerde maar het ‘gewoon’ deed. En dat vuurtje voelde ik op het festival ook: ik geloofde in mijzelf! En “in jezelf geloven” of zelfvertrouwen hebben klinkt misschien simpel, maar is niet vanzelfsprekend. Ook ik droomde jarenlang alsof alles onhaalbaar was, omdat ik simpelweg niet genoeg durf had om het achterna te gaan. “Hoe is je dat nu toch gelukt?” vroeg iemand mij van de week. Een toffe -oplossingsgerichte- vraag, die mij dwong om na te denken over wat ik precies inzet om mijn dromen te verwezenlijken. Het antwoord: ik spreek uit waar ik van droom, slinger ‘t het universum in. Ik verzamel mensen met dezelfde droom/visie én ga gewoon: met volle angst vooruit! En weet je wat zo mooi is? Het hoeft niet meteen zoiets groots te zijn als het organiseren van een festival of het opzetten van een eigen bedrijf. Voor mij begon dit alles met het schrijven van 1 blog en de durf om het online te zetten. Dus alsjeblieft, denk jezelf niet klein en durf, al is het maar een eerste kleine stapje! 📸 by @marloesvdlucht #zelfvertrouwen #persoonlijkegroei #zelfliefde #zelfontwikkeling #oplossingsgericht #verbindingmetjezelf #dromen #leefjemooisteleven #dromenwaarmaken #ondernemen #leef #ogw #oplossingsgerichtwerken #momsfestival
Mam, wat deed jij toen in 2021? Toen de grondrecht Mam, wat deed jij toen in 2021? Toen de grondrechten onder druk stonden en er een tweedeling in de maatschappij ontstond? Wat deed jij toen je ziek was tot je het tegendeel kon bewijzen? Toen je elkaar niet meer mocht knuffelen en thuis moest blijven? Wat deed je toen je werd uitgemaakt voor wappie? Toen je nergens meer naar binnen mocht zonder groene pas? Vertel eens mam, wat deed je toen? Ik was niet bang, mijn lief. En ik zag geen goede reden om een vaccin te nemen. In plaats daarvan werkten we aan ons immuunsysteem en beschermden we kwetsbaren als dat nodig was, net zoals we dat voorheen met de griep deden. En nee, ik stond niet achter het beleid, want ik geloofde dat de nevenschade groter was dan wat we met elkaar probeerden te voorkomen. En ja, ik was tegen het prikken van kinderen met een experimenteel vaccin en tegen het beperken van het recht op zelfbeschikking. En o ja, ik maakte me druk en was activistisch. En zeker, je moeder had soms een grote bek. Want ik was dan misschien niet bang voor Corona, maar wel voor de beperkte vrijheid in jullie toekomst. Maar weet je wat ik vooral deed? Ik zorgde dat ik empathie en liefde had voor mensen die het anders zagen. Zodat we bruggen konden bouwen en bij elkaars verschil in inzicht op bezoek konden. Ik bleef trouw aan mijzelf. En ik bleef geloven. Want weet je lieverd? De meeste mensen deugen. ♥️
De dreumes met hetzelfde temperament als haar moed De dreumes met hetzelfde temperament als haar moeder had zojuist haar eerste driftbui. De eerste echte. En ik wilde haar troosten, maar werd bij iedere poging tot aanraking vakkundig weggeslagen. “Nee!” schreeuwde ze, terwijl ze een stuk brood naar mijn hoofd gooide en zichzelf huilend ter aarde stortte. En terwijl ik naar haar keek voelde het alsof ik iets moest. Alsof ik degene was die haar boosheid direct moest repareren of sussen. Of in ieder geval ervoor moet zorgen dat deze explosie aan emoties weer onder controle kwamen. Tot ik me realiseerde dat het misschien juist heel goed was als ik even helemaal niets deed, behalve er zijn. Want juist ook haar drift en boosheid mogen er zijn. Ik wil haar de mogelijkheid geven om met die gevoelens te leren omgaan en ik wil haar niet het idee geven dat ze geen boosheid mag ervaren. Alsof ik haar alleen oké vind als ze vrolijk of meewerkend is. Nee, dit mag (en moet zelfs) gebeuren. Dus daar ging ik. Ik zette mijn koffie neer, liet de vaat voor wat het was en ging naast haar zitten. In kleermakerszit een meter bij haar vandaan liet ik weten dat ik er voor haar was als ze mij nodig had, “Mama is hier lieverd, ik ben bij je.” Het duurde lang. Of misschien was het vooral mijn beleving. Want als je kind overstuur is wil je niets liever dan troosten. Maar uiteindelijk kwam ze en parkeerde ze haar lijfje op mijn schoot en haar hoofd tegen m’n borst. Ze huilde, ik troostte en gaf woorden aan wat er gebeurde. Huil maar meisje, het is oké. ♥️
Als moeder loop je met je hart buiten je lichaam e Als moeder loop je met je hart buiten je lichaam en draag je het gewicht van de wereld in je armen. “Alsof ik twee blootliggende zenuwen heb” zeg ik wel eens. En we willen het allemaal goed doen. Zo ongelofelijk goed doen. Want je gunt je kind onbezorgd lachen, grenzeloos liefhebben en een jeugd waar ie niet van hoeft te herstellen. Maar heb je wel eens in de spiegel gekeken? Écht gekeken? En dan bedoel ik niet naar de wallen door te korte nachten of de fronsrimpels door alle zorgen. Nee, heb je wel eens goed gekeken naar wat jouw kinderen zien? Naar de liefde in je ogen waarmee je naar ze kijkt? En naar de zachtheid van je lippen waarmee je ze welterusten kust? Heb je wel eens gekeken naar je handen? Die handen waarmee je ze van de straat af plukt, en pleisters plakt op kapotte knieën? Naar je armen die er dag en nacht zijn om te troosten en beschermen? Heb je wel eens goed gekeken naar je borst? De altijd veilige haven voor knuffels. Knuffels van vreugde en verdriet? Ja lief mens. Kijk eens even naar jezelf -en doe het zoals je kind dat doet-! Met verwondering, liefde en vooral de wetenschap dat je het goed doet. Zo ongelofelijk goed doet! ♥️
Volgen op Instagram
  • Instagram
© Een Beetje Hippie - KVK 80696317