Sinterklaas. Een oer-Hollands en bovenal magisch feest. Een tijd van gezelligheid, spelletjes en liedjes zingen bij de openhaard. Chocoladeletters snoepen, kruidnoten bakken en Sint en Piet verwelkomen aan de plaatselijke haven.

Hoe ouder kinderen worden, hoe leuker ze het vinden. Maar ouder worden betekent niet alleen meer plezier in het feest. Het betekent ook dat het Sinterklaasconcept steeds concreter wordt, voor zowel mijn kinderen als voor mij als moeder. Dat is vooral heel leuk, maar het zette mij een aantal jaar geleden ook aan het denken.

Het betekent namelijk ook dat er een punt komt waarop ik bewust moet gaan liegen tegen mijn kinderen, door bijvoorbeeld te zeggen dat die overduidelijke nepbaard wel echt is. Een punt waarop ik moet verklaren hoe het komt dat haar klasgenootje een iPad in zijn schoen krijgt, terwijl zij het moet doen met een houten treintje. En dan maar hopen dat ze zichzelf niet heeft overtuigd van het idee dat ze waarschijnlijk niet lief genoeg is geweest voor ook een iPad.

Het zal ook een moment zijn waarop ik haar wijsmaak dat de normen en waarden die ik haar wil meegeven, dus blijkbaar niet gelden voor mij of tijdens deze periode. ‘We liegen niet tegen elkaar, maar tijdens deze periode doe ik dat wel’.

EERLIJKHEID

Want hoe kan ik nu vertrouwen en eerlijkheid pretenderen als belangrijk, als ik dit niet voorleef? Vind ik het echt zo belangrijk om te doen alsof het Sinterklaasverhaal allemaal écht is? Ook als dit ten kosten gaat van mijn eigen visie en principes? En ook als dit wellicht gevolgen heeft voor het toekomstige vertrouwen tussen ons? Het antwoord is simpel: nee. Het voelt gewoon niet goed hierover te liegen tegen mijn kind. En hoe langer ik nadenk over het hoe en waarom, des te meer reden ik zie om de waarheid niet onder stoelen of banken te steken.

SINT-STRESS

Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe. Pieten die je huis ongemerkt betreden terwijl je slaapt en Sinterklaas die je meeneemt naar Spanje als je je misdraagt. Die hele sinterklaasperiode wil nogal eens voor stress zorgen bij kinderen.

Zogenoemde Sint-stress is een steeds bekender wordend fenomeen waarbij kinderen in de sinterklaasperiode meer last hebben van angsten, vaker bedplassen en slechter slapen. Logisch ook wel, als je je bedenkt dat er zoveel verandert voor een week of drie per jaar. En fijn ook, om te bedenken dat deze stress stukken minder kan worden als we niet krampachtig vasthouden aan ‘het geheim’. Want is die behoefte aan het geloof in Sinterklaas nu eigenlijk van het kind of vooral van ons als ouders?

MAGIE

Je hebt vast wel eens gehoord van dat experiment waarbij een juf zich voor de ogen van de klas verkleed als Piet. Als er gevraagd wordt wie er voor de klas staat antwoorden de kinderen: “Piet!”

Magisch denken heet dat. Fantasie en werkelijkheid loopt bij kinderen tot een jaar of 6 flink door elkaar heen. De waarheid over het Sinterklaasverhaal zal dan ook niets afdoen aan de beleving van het feest; het is en blijft magisch, net als een sprookje!

MAAR WAT ZEG JE DAN?

De magie behouden én een eerlijk verhaal delen over Sinterklaas, dat kan. Wij vertellen simpelweg gewoon hoe het zit.

‘Er was ooit eens een man die Sint Nicolaas heette. Hij woonde in een warm land en gaf arme kinderen eten en cadeautjes. En omdat we het nu nog steeds zó leuk vinden dat hij dat deed, vieren we in Nederland ieder jaar zijn verjaardag. Dan verkleden mensen zich als Sint of Piet. We vieren feest en geven elkaar snoep en cadeautjes, net zoals Sinterklaas dat vroeger deed bij de armen. En om het feest nog leuker te maken, hebben we er allemaal extra dingen bij bedacht. Zoals dat Sinterklaas een paard heeft die op daken kan lopen, Pieten door de schoorsteen naar binnen komen en ze helemaal uit Spanje met de boot naar Nederland komen. We doen alsof, om te vieren dat Sinterklaas ooit heeft bestaan.’

Onze kinderen groeien op met de wetenschap dat de mensen die Piet spelen, zich ’s avonds afschminken. Dat Sinterklaas een plakbaard heeft en dat het paard waar hij op rijdt, hetzelfde paard is als die van de manege om de hoek. En tegelijkertijd zullen wij, net als de meeste Nederlandse gezinnen, ook gewoon het Sinterklaasfeest vieren. Inclusief intocht, schoen zetten, snoepgoed en natuurlijk pakjesavond.

En dat alles doen wij met een verhaal dat niets afdoet aan de waarheid en -minstens even belangrijk- tegelijkertijd ook niets afdoet aan de magie en het plezier van dit fijne en gezellige kinderfeest!