Het is zondagochtend half 7 als ik wakker word van een vinger in mijn neus. En nee, dat is niet mijn eigen vinger en gelukkig ook niet die van mijn man. Ik open mijn slaperige ogen en zie een speen met daarachter een grote glimlach. Ondertussen port ze nog steeds met haar vinger in mijn neus. Het is Soof’s subtiele wekservice, goedemorgen!
Tja. Wij slapen gewoon heel graag samen. En wakker worden gebeurd dan meestal door onverstaanbare kletspraat, een plotselinge speen in mijn mond of deze ochtend dus met een vinger in mijn neus.
Knus, dat is het in ieder geval altijd. Zeker als je bedenkt dat ons bed zo’n 1.40 breed is en Soof graag languit ligt.
HET ZIJN NET MENSEN
Ik weet nog goed dat onze kraamhulp zei: “Als ze heeft gedronken en een schone luier heeft, huilt ze zichzelf wel in slaap. Al haar behoeften zijn vervuld, dus oppakken uit de wieg is niet nodig”. Schaapachtig ja knikkend deed ik wat ze zei, want zij zal het toch wel weten dacht ik. Gelukkig voelde ik al snel dat het voor mij heel onnatuurlijk was om Soof niet te troosten en haar van mij weg te leggen. Het resulteerde in een overstuur kind en een ongelukkige moeder. En in plaats van te drijven op adviezen en theorieën besloot ik vanaf dat moment alleen nog maar te doen wat mijn moedergevoel mij ingaf. Dat was zo moeilijk niet, want het enige dat ik nog hoefde te doen was kijken naar mijn baby. Welke behoefte heeft ze nu werkelijk? En toen zag ik meteen dat die behoeftes niet stopten bij een schone luier en volle maag. Nee, ze had ook gewoon behoefte aan nabijheid en een hele bak liefde. Ach ja, baby’s zijn net mensen.
TABOE
Samen slapen is nogal taboe. Al snel wordt het bestempeld als verwennerij of zelfs gekoppeld aan een gebrek aan opvoedkundige vaardigheden. “Je komt er nooit vanaf” en “Zo leert ze nooit alleen slapen”. De kritiek vloog ons om de oren. Voor ons is samen slapen echter een bewuste keuze geweest, omdat wij geloven dat kinderen nu eenmaal behoefte hebben aan nabijheid, ook (en misschien wel juist) ’s nachts. De noodzaak werd mij alleen al duidelijk door mij te verplaatsen in mijn baby. Een klein wezentje, totaal afhankelijk. Nog geen idee van hoe de wereld in elkaar zit, alleen op een kamertje en niet wetende of papa en mama er überhaupt nog wel zijn bij het wakker worden. En hoe fijn is het dan de nabijheid te ervaren van die enige veilige haven; je ouders.
Nog los van het gevoel van veiligheid is samen slapen volgens mij ook gewoon hartstikke natuurlijk. Want is er überhaupt een diersoort dat zijn jong een hol verder te slapen legt? Oude volksstammen kennen het principe van eigen slaapkamers niet eens en daarnaast heeft samen slapen ook allerlei bewezen positieve effecten. Het stimuleert de hersenontwikkeling, hechting én vitale functies zoals ademhaling en hartritme. Daarbij vermindert het de kans op wiegendood aanzienlijk, omdat je als ouder signalen eerder oppikt. Een heleboel voordelen dacht ik zo. Maar gek genoeg duurde het toch een hele tijd voor ik stopte met uitleggen en verantwoorden naar mijn omgeving. Inmiddels beantwoord ik kritiek meestal met het antwoord dat Soof voor haar 18e verjaardag vast voorkeur zal geven aan haar eigen bed. En dat ze tot die tijd (en zelfs daarna) toch echt altijd welkom is!
VEILIG
Als nieuwbakken ouder hoor je de vreselijkste verhalen als het gaat om de risico’s van samen slapen. Daarom deden wij goed onderzoek naar veilig samen slapen. En dan doen wij dus zo:
- Houding: als een baby op zijn rug ligt is het gezichtje vrij, waardoor je het risico op verstikking voorkomt. Soof ligt vaak in rugligging en op borsthoogte. Ik lig ernaast op mijn zij met mijn onderste arm boven haar hoofd.
Als je je knieën oprekt zorg je ervoor dat je baby als het ware in een soort kommetje ligt. Veilig, want hierdoor kan hij in bed zowel niet naar boven als beneden. - Temperatuur: samen slapen zorgt voor warmte en een hoge lichaamstemperatuur kan gevaarlijk zijn, dus kleden wij Soof niet te warm. Ook zorgen we voor voldoende frisse lucht. Zo staat er bij ons altijd een raampje open.
- Dekens: alle dekbedden en kussens aan de kant, want voor je het weet frummelt je baby zich onder het dekbed en dat kan gevaarlijk zijn. Soof draagt s’nachts een slaapzak, zodat ze geen deken nodig heeft om zichzelf warm te houden.
ALLE LIEVELINGSMENSJES VERZAMELEN!
Naast alle voordelen vinden wij samen slapen ook gewoon reuze gezellig. We brengen als volwassenen toch ook niet voor niets graag naast onze partner de nacht door? Dat is nu eenmaal fijner dan alleen. En dat kan wat mij betreft dan ook prima met een lievelingsmensje extra. Knuffelen tijdens het slapen, haar geur die mij als de lekkerste parfum bedwelmt en bovenal relaxed wakker worden met z’n drieën. Zolang wij het alledrie fijn vinden zie ik dus gewoon echt geen reden ons bed niet te delen. Want wat is er nu mooier dan dag én nacht door te brengen met je lievelingsmensjes? Dat slaapt pas écht lekker!
